جنبش جوانان سادات افغانستان
هویتِ سادات، نه تنها شجره‌ای‌ست از خون و نام، بلکه حافظه‌ای‌ست از ایستادگی، دانش، و دیانت.
این نام، بر تارک نسل‌ها حک شده؛ نسلی که از تبار پیامبر برخاسته و در جغرافیای درد و مهاجرت، ردپایی از معنا نهاده است.
سادات، وارثان یک عهد ناگفته‌اند؛ عهدی که میان ایمان و پایداری بسته شد، و در کوچه‌پس‌کوچه‌های تاریخ، با نجابت و سکوت، تداوم یافت.
در ناخودآگاه جمعی مردمان این سرزمین، نام سادات چون فانوسی‌ست روشن در شب‌های بی‌نشانی؛ نشانه‌ای از ریشه، پیوند، و پرهیز.
زبان‌شان، آمیخته‌ای از حرمت و حکمت است؛ و آیین‌شان، نه تنها شعائر دینی، که شیوه‌ای‌ست از زیستن در عزت.
هرگاه جامعه در برزخ از خودبیگانگی فرو رود، نگاه‌ها به سمت آنان بازمی‌گردد؛ گویا ریشه‌ها با صدای خاموش‌شان یادآور می‌شوند که هویت، همواره از اصالت جان می‌گیرد، نه از فریاد.
سادات، در هر کجا که باشند—چه در شهرهای افغان، چه در دشت‌های دوردست، چه در هجرت‌های ناگزیر—همچنان حاملان یک معنا هستند: معنای ماندگاری در دل گذر زمان.
Leave feedback about this