دومین کشتی حامل کالاهای ترانزیتی افغانستان در بندر گوادر پاکستان پهلو گرفت. وزیر امور دریایی پاکستان این رخداد را نشانه‌ای از تعهد اسلام‌آباد برای تبدیل گوادر به شاهراه ترانزیتی افغانستان خوانده و بر تسهیل تجارت برای کشور محاط به خشکه تأکید کرده است.
خبرگزاری آگاه :به نقل از روزنامه اکسپرس تربیون، محمدجنید انور چودری، وزیر امور دریایی پاکستان، روز شنبه (۲۴ جوزا) اعلام کرد که دومین کشتی حامل کالاهای ترانزیتی افغانستان وارد بندر گوادر شده است. این کشتی حاوی ۲۰ هزار تُن کود دی‌آمونیوم فسفات (DAP) بوده است.
چودری اظهار داشت: «این بخشی از تلاش‌های مستمر دولت پاکستان برای عملیاتی‌سازی بندر گوادر به‌عنوان یک دروازه تجاری استراتژیک برای افغانستان است.»
وی افزود که نقش گوادر در تجارت منطقه‌ای و ترانزیتی افغانستان رو به رشد بوده و اسلام‌آباد متعهد است دسترسی افغانستان به بازارهای جهانی را از طریق این بندر تسهیل کند.
به گفته‌ی وزیر امور دریایی پاکستان، تصمیم اخیر کمیته هماهنگی اقتصادی (ECC) مبنی بر جایگزینی ضمانت بانکی با بیمه‌نامه برای تجارت ترانزیتی افغانستان از مسیر گوادر، موجب تسریع در روند ترخیص کالاها و کاهش موانع مالی شده است.
چودری به مقامات بندری دستور داده که پهلوگیری سریع کشتی‌ها و تخلیه بی‌دردسر محموله‌های افغانستان را تضمین کنند. او تأکید کرده که گوادر اکنون به‌طور کامل برای مدیریت حجم روزافزون تجارت ترانزیتی، در چارچوب توافقنامه تجارت ترانزیتی افغانستان و پاکستان (APTTA)، آماده است.
بندر گوادر در جنوب ایالت بلوچستان و در ساحل دریای عمان واقع است؛ طرح ساخت این بندر نخستین‌بار در سال ۱۹۵۴ مطرح شد و در سال‌های اخیر با سرمایه‌گذاری چین و در چارچوب پروژه کریدور اقتصادی چین-پاکستان (CPEC) توسعه یافته است.
پهلورفتن دومین کشتی افغان در بندر گوادر، تلاش آشکار پاکستان برای جایگزینی مسیرهای سنتی ترانزیتی افغانستان از طریق بندر کراچی و بنادر ایرانی مانند بندر چابهار است.
این اقدام، علاوه بر اهداف اقتصادی، ابعاد ژئوپولیتیکی مهمی دارد؛ از جمله تلاش پاکستان برای افزایش وابستگی اقتصادی افغانستان به زیرساخت‌های خود و ایجاد یک اهرم فشار سیاسی در برابر دولت طالبان، در زمانی که روابط دو کشور با چالش‌هایی از جمله امنیت مرزها و حضور گروه‌های شورشی مواجه است.
در عین حال، از دیدگاه افغانستان، تنوع‌بخشی به مسیرهای ترانزیتی می‌تواند منافع اقتصادی ایجاد کند، مشروط بر اینکه تضمین‌های حقوقی، امنیتی و زیرساختی لازم فراهم باشد. تجربه تعامل با بندر چابهار و بندرعباس نشان داده است که اتکا به یک مسیر واحد، آسیب‌پذیری تجارت ملی را افزایش می‌دهد.
از سوی دیگر، حضور پررنگ چین در پروژه گوادر و حمایت پکن از زیرساخت‌های ترانزیتی پاکستان، بُعد جدیدی از رقابت اقتصادی-استراتژیک چین، هند و ایران در منطقه را نیز پررنگ‌تر می‌کند.
در مجموع، ترانزیت از طریق گوادر، اگرچه می‌تواند فرصتی برای تسهیل تجارت افغانستان باشد، اما بدون رویکردی متوازن در سیاست خارجی کابل، می‌تواند به ابزار فشار تبدیل شود.
Leave feedback about this