ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در گزارش تازه خود اعلام کرد که از زمان بازگشت طالبان به قدرت، زنان و دختران افغانستان به‌طور سیستماتیک از حقوق اساسی خود محروم شده‌اند و این وضعیت را «جنایت علیه بشریت» خواند.
خبرگزاری آگاه:
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان، در گزارش خود که در پنجاه‌ونهمین نشست شورای حقوق بشر این سازمان ارائه می‌شود، هشدار داد که زنان و دختران در افغانستان عملاً از زندگی عمومی حذف شده‌اند.
او تأکید کرد که پس از بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱، نقض گسترده حقوق بشر وارد مرحله‌ای بحرانی شده که بیش از همه زنان و دختران را هدف قرار داده است. به گفته بنت، طالبان به صورت نظام‌مند زنان و دختران را از آزادی رفت‌وآمد، تحصیل، اشتغال، مراقبت‌های بهداشتی و آزادی بیان محروم کرده‌اند.
گزارشگر ویژه این نقض حقوق را نه فقط یک مشکل اجتماعی بلکه ساختاری دانست که نظامی زن‌ستیز و تبعیض‌آمیز بر پایه ظلم و سلطه ایجاد کرده است و آن را «جنایت علیه بشریت» توصیف کرد.
بر اساس گزارش، چارچوب‌های قانونی و نهادی پیشین حمایت از زنان در افغانستان توسط طالبان یا نابود شده و یا به فعالیت‌های زیرزمینی رانده شده است. بازسازی نظام قضایی و حقوقی زیر حاکمیت طالبان صرفاً به منظور سرکوب و محروم‌سازی زنان و اقلیت‌ها انجام شده است.
ریچارد بنت همچنین به شرایط دشوارتر زنان و دختران در مناطق دورافتاده و اقلیت‌ها اشاره کرد و افزود که مفهوم عدالت برای شهروندان افغانستان متفاوت است، اما همگی بر بی‌عدالتی عمیق و پایدار اتفاق نظر دارند.
با وجود این شرایط، گزارشگر ویژه به «بذرهای امید» اشاره کرد که توسط فعالان حقوق بشر زن و جامعه مدنی زنده نگه داشته شده است.
گزار در تهیه این گزارش با بیش از ۱۱۰ نفر از شهروندان افغانستان مصاحبه کرده و از داده‌های گسترده نظرسنجی‌ها و گزارش‌های سازمان‌های مختلف بهره برده است. بنت همچنین اعلام کرد که طالبان هیچ پاسخی به درخواست‌های وی برای همکاری نداده‌اند.
در پایان گزارش تأکید شده است که افغانستان، فارغ از ساختار حکومتی، موظف به رعایت تعهدات بین‌المللی حقوق بشری است و عدالت باید برای همه بدون تبعیض فراهم شود. بنت از جامعه بین‌المللی خواسته است تا از این گزارش برای فشار به طالبان و حمایت از زنان افغانستان استفاده کند.
این گزارش سازمان ملل، واقعیتی تلخ و هشداردهنده از وضعیت حقوق بشر به ویژه حقوق زنان در افغانستان را به تصویر می‌کشد. پس از بازگشت طالبان، زنان و دختران در افغانستان با محرومیت‌های گسترده‌ای روبه‌رو شده‌اند که نه تنها به صورت فردی بلکه در ساختار حقوقی و اجتماعی کشور نهادینه شده است.
بیان «جنایت علیه بشریت» از سوی گزارشگر ویژه، نشان‌دهنده شدت و سازمان‌یافتگی نقض حقوق بشر در این کشور است و این موضوع می‌تواند جامعه جهانی را به افزایش فشار دیپلماتیک و اقدامات عملی برای حمایت از حقوق زنان افغان وادار کند.
از سوی دیگر، فقدان پاسخ طالبان و نابودی سازوکارهای قانونی و نهادی برای دفاع از حقوق زنان، نشان‌دهنده چالش بزرگ پیش روی نهادهای بین‌المللی است که چگونه می‌توانند در شرایط محدودیت شدید، حمایت موثر ارائه دهند.
با وجود این، اشاره به «بذرهای امید» فعالان مدنی و زنان نشان می‌دهد که حتی در دشوارترین شرایط، نیروهای اجتماعی و انسانی برای حفظ حقوق و عدالت تلاش می‌کنند که می‌تواند نقطه شروعی برای تغییرات آینده باشد.
در نهایت، این گزارش بار دیگر اهمیت حمایت بین‌المللی پایدار، فشار سیاسی و اقدامات عملی برای تضمین حقوق اولیه انسانی در افغانستان را یادآور می‌شود و جامعه جهانی را فرا می‌خواند تا در برابر نقض سیستماتیک حقوق زنان و دختران سکوت نکند.
Leave feedback about this