برنامه جهانی غذا اعلام کرده است که برای بسیاری از افغان‌هایی که با گرسنگی شدید مواجه‌اند، کمک‌های غذایی تنها گزینه نجات است، اما کاهش منابع مالی، روند امدادرسانی را با چالش جدی مواجه کرده است.
خبرگزاری آگاه:
برنامه جهانی غذا روز سه‌شنبه، ۲۰ جوزا، در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس گزارش داد که خودروهای این سازمان در سراسر افغانستان، از جمله مناطق صعب‌العبور و کوهستانی، در حال توزیع غذای نجات‌بخش به جوامعی هستند که دسترسی به آن‌ها بسیار دشوار است. این سازمان تأکید کرده است که برای بسیاری از افغان‌ها، این کمک‌ها تنها راه فرار از گرسنگی و مرگ است.
در سال‌های گذشته، برنامه جهانی غذا توانسته میلیون‌ها خانواده افغان را از فاجعه گرسنگی و قحطی نجات دهد، اما کاهش چشمگیر منابع مالی باعث شده تا در سال‌های اخیر خدمات خود را به بخش بزرگی از نیازمندان متوقف کند.
از زمان به قدرت رسیدن طالبان نزدیک به چهار سال می‌گذرد و در این مدت مردم افغانستان با بحران‌های اقتصادی شدید، فقر و کمبود شدید غذا مواجه شده‌اند که زندگی روزمره آنان را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
کمبود منابع مالی و مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم‌ها، سیاست‌های بین‌المللی و وضعیت ناپایدار سیاسی در افغانستان، وضعیت انسانی این کشور را به بحرانی عمیق بدل کرده است. برنامه جهانی غذا به عنوان یکی از نهادهای اصلی امدادرسانی، نقش حیاتی در جلوگیری از وقوع قحطی گسترده ایفا کرده است، اما کاهش بودجه و محدودیت‌های عملیاتی، توانایی این سازمان برای پاسخگویی به نیازهای فزاینده مردم را کاهش داده است.
این وضعیت نشان‌دهنده ضعف ساختارهای حکومتی و سیاست‌های بین‌المللی است که به جای تقویت حمایت از مردم، بیشتر به مناقشات سیاسی دامن زده‌اند. افغان‌ها که به طور روزمره با گرسنگی و فقر مواجه‌اند، در عین حال قربانی تحریم‌ها و نبود ثبات سیاسی هستند. ادامه این روند می‌تواند پیامدهای بسیار ناگواری از جمله افزایش بی‌ثباتی اجتماعی، مهاجرت گسترده و تنش‌های قومی را به دنبال داشته باشد.
علاوه بر این، توقف یا کاهش کمک‌های غذایی نه تنها مسئله تأمین غذا را پیچیده‌تر می‌کند، بلکه سلامت عمومی، امنیت غذایی و آینده نسل‌های جوان افغانستان را به شدت به خطر می‌اندازد. بنابراین، این بحران انسانی باید در اولویت سیاست‌گذاران جهانی و منطقه‌ای قرار گیرد و حمایت‌های مالی و عملیاتی بیشتر به سازمان‌های امدادرسانی اختصاص یابد.
در نهایت، برای عبور از این بحران، نیاز به یک راهکار جامع وجود دارد که شامل ایجاد ثبات سیاسی، بازسازی اقتصاد و تضمین دسترسی مردم به منابع پایه‌ای زندگی باشد؛ در غیر این صورت، افغانستان با فاجعه‌ای انسانی روبه‌رو خواهد شد که پیامدهای آن فراتر از مرزهای این کشور احساس خواهد شد.
Leave feedback about this